LIBERTY BLUE – badanie podobieństwa ZNAKÓW TOWAROWYCH

Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz.U. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.)

link do przepisu (został uchylony w roku 2016): https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20031191117/U/D20031117Lj.pdf 

Artykuł 132 Względne przeszkody rejestracji
1. Nie udziela się prawa ochronnego na znak towarowy dla towarów identycznych lub podobnych, jeżeli znak ten jest identyczny lub podobny do:
1) zarejestrowanego oznaczenia geograficznego, chyba że zgłaszający jest uprawniony do używania tego oznaczenia, a udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy nie ograniczy nadmiernie możliwości używania zarejestrowanego oznaczenia geograficznego przez innych uprawnionych;
1¹) zarejestrowanego oznaczenia geograficznego lub nazwy pochodzenia produktu rolnego lub środka spożywczego, o których mowa w rozporządzeniu Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.Urz. UE L 93 z 31.03.2006 r., str. 12);
1²) zarejestrowanego oznaczenia geograficznego napoju spirytusowego, o którym mowa w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 1576/89 z dnia 29 maja 1989 r. ustanawiającym ogólne zasady definicji, opisu i prezentacji napojów spirytusowych (Dz.Urz. WE L 160 z 12.06.1989, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 3, t. 9, str. 59, z późn. zm.) oraz oznaczenia geograficznego wpisanego na krajową listę chronionych oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych na podstawie ustawy z dnia 18 października 2006 r. o wyrobie napojów spirytusowych oraz o rejestracji i ochronie oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych (Dz.U. Nr 208, poz. 1539);
2) znaku, który przed datą, według której oznacza się pierwszeństwo do uzyskania prawa ochronnego, był powszechnie znany i używany jako znak towarowy dla towarów pochodzących od innej osoby;
3) wcześniej zarejestrowanego w Rzeczypospolitej Polskiej znaku towarowego, którego ochrona wygasła, jeżeli od daty wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy do dnia zgłoszenia podobnego znaku przez inną osobę nie upłynął, z zastrzeżeniem art. 133, okres 2 lat.
2. Nie udziela się prawa ochronnego na znak towarowy:
1) identyczny do znaku towarowego zarejestrowanego lub zgłoszonego do rejestracji (o ile znak taki zostanie zarejestrowany) z wcześniejszym pierwszeństwem na rzecz innej osoby dla identycznych towarów;
2) identyczny lub podobny do znaku towarowego, na który udzielono prawa ochronnego lub zgłoszonego w celu uzyskania prawa ochronnego (o ile na znak taki zostanie udzielone prawo ochronne) z wcześniejszym pierwszeństwem na rzecz innej osoby dla towarów identycznych lub podobnych, jeżeli zachodzi ryzyko wprowadzenia odbiorców w błąd, które obejmuje w szczególności ryzyko skojarzenia znaku ze znakiem wcześniejszym;
3) identyczny lub podobny do renomowanego znaku towarowego zarejestrowanego lub zgłoszonego z wcześniejszym pierwszeństwem do rejestracji (o ile znak taki zostanie zarejestrowany) na rzecz innej osoby dla jakichkolwiek towarów, jeżeli mogłoby to przynieść zgłaszającemu nienależną korzyść lub być szkodliwe dla odróżniającego charakteru bądź renomy znaku wcześniejszego. Przepis ten stosuje się odpowiednio do znaku powszechnie znanego.
3. Ochrona znaku towarowego zawierającego oznaczenia, o których mowa w art. 131 ust. 2 pkt 2-4, oraz symbole, o których mowa w art. 131 ust. 2 pkt 5, bądź oznaczenia odnoszące się do pochodzenia towaru, nie wyłącza możliwości uzyskania prawa ochronnego przez innego przedsiębiorcę na znak towarowy zawierający takie same elementy dla towarów identycznych lub podobnych, jeżeli znaki te mogą być w obrocie łatwo odróżniane.
4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do tytułów prasowych jako znaków towarowych zawierających wyrazy lub kombinacje wyrazów zwyczajowo powszechnie używanych na rynku prasowym.
5. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy znak towarowy lub oznaczenie geograficzne zostało zgłoszone lub zarejestrowane w trybie, o którym mowa w art. 4.6. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio, gdy wspólnotowy znak towarowy korzysta na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z prawa z wcześniejszej rejestracji znaku towarowego zgodnie z przepisami art. 34 i 35 rozporządzenia Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.Urz. WE L 11 z 14.01.1994, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 17, t. 1, str. 146, z późn. zm.).

Teza wyroku z 2007-09-14 (sygn. akt VI SA/Wa 878/07) Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wydanego w składzie:

1. Magdalena BOSAKIRSKA (Przewodnicząca),
2. Izabela GŁOWACKA-KLIMAS (Sprawozdawczyni),
3. Małgorzata GRZELAK (Wotantka).

Nietrafny jest zarzut, aby słowno-graficzno-przestrzenny znak towarowy „FREEDOM LIBERTY BLUE VODKA” zawierający elementy słowne „freedom liberty blue vodka” w całości przejął znak słowny „liberty”. Nietrafne było też twierdzenie, że wyraz „liberty” ma w kwestionowanym znaku charakter dominujący. Znak oceniany być powinien jako całość, a więc ocenie podlega cały znak „FREEDOM LIBERTY BLUE VODKA”, a nie – jak sugeruje skarżąca – wyraz „liberty”.

Teza wyroku z 2008-06-24 (sygn. akt II GSK 261/08) Naczelnego Sądu Administracyjnego wydanego w składzie:

1. Edward KIEREJCZYK (Przewodniczący),
2. Małgorzata KORYCIŃSKA (Wotantka),
3. Maria JAGIELSKA (Wotant).

Ograniczenie w skardze kasacyjnej zarzutu naruszenia prawa materialnego do błędnej jego wykładni sprawia, że poza kontrolą kasacyjną pozostaje ewentualne naruszenie prawa materialnego poprzez jego niewłaściwe zastosowanie.
Badanie podobieństwa znaków towarowych nie należy do sfery prawa materialnego.
O podobieństwie znaków towarowych decydują wyłącznie ustalenia faktyczne.
Zarzut naruszenia prawa materialnego nie może być skutecznie uzasadniony próbą zwalczania ustaleń faktycznych.